Na een start bij de 67e Compagnie Gevechtsgenie heeft eerste korporaal-chef Fabienne haar carrière voortgezet bij de 15e Compagnie Constructiegenie, dan bij de 14e Compagnie Gevechtsgenie, allemaal in Amay. Met 872 dagen aan missies op haar naam is ze veel uitdagingen aangegaan. Een terugblik op haar unieke carrière bij Defensie.

Wanneer Fabienne in 1992 bij Defensie komt, is ze een pionier. Ze is een van de eerste vrouwen bij de 67e Compagnie Gevechtsgenie, van oudsher gedomineerd door mannen. “Toen ik aankwam, begrepen sommige van mijn collega’s mijn aanwezigheid hier niet”, zegt ze. “In het begin waren er veel twijfels, maar ik wist dat ik kon bewijzen dat ik mijn plek waard was.”

Haar plek vinden is niet gemakkelijk, maar haar vastberadenheid en harde werk leggen zelfs de grootste sceptici al snel het zwijgen op. “Ik heb alles gegeven. Elk gebaar, elke missie was een manier om te bewijzen dat ik het aankon”, zegt ze. Met haar nauwgezetheid en professionaliteit kan ze zich al snel opwerpen als een onbuigzame militair, gerespecteerd door haar collega’s. “Na verloop van tijd zagen ze dat ik niet anders was. Ik was niet zwakker of minder bekwaam, gewoon een soldaat zoals de anderen.”

9 grootschalige missies

Fabiennes carrièrepad onderscheidt zich ook door de diversiteit en intensiteit van haar missies. Met 872 dagen missies op zak heeft ze deelgenomen aan veeleisende en soms risicovolle operaties in het buitenland.

Ze wordt met name drie keer ingezet in Roemenië, tijdens missies voor logistieke ondersteuning of constructie-samenwerkingsprojecten voor de NATO Multinational Battlegroup. Ze neemt ook deel aan Operatie Vigilant Guardian (OVG), op Belgisch grondgebied, waar militairen worden ingezet om de veiligheid op gevoelige plaatsen te garanderen.

In het buitenland wordt ze ingezet voor de United Nations Interim Force in Lebanon (UNIFIL), waar genisten betrokken zijn bij humanitaire en veiligheidsmissies. In Bosnië wordt ze ingezet tijdens de NAVO-missie Stabilisation Force (SFOR), voor de handhaving van een veilige en stabiele omgeving na de oorlog. Ze maakt ook twee keer deel uit van een Belgisch detachement in Kroatië, waar ze bijdraagt aan de vredeshandhaving.

Tot slot neemt ze deel aan de stabilisatie en heropbouw na het conflict in Kosovo in het kader van de Kosovo Force (KFOR).

Voor de missies wordt ze geselecteerd op dezelfde manier als haar mannelijke collega’s. “Het was geen kwestie van vrouw zijn of niet”, zegt ze daarover. “We vertrokken als peloton, dus als ik voor de tests slaagde, kon ik vertrekken.” Op het terrein blijkt haar vrouwelijke aanwezigheid soms een troef: “In Libanon kwamen lokale vrouwen gemakkelijker met me praten.”

Het terrein, de enige rechter

Uitdagende opdrachten, een veeleisende omgeving en een onwrikbare overtuiging; voor de eerste korporaal-chef is geslacht nooit een barrière geweest. Het enige dat telt is inzet, competentie en teamwork. “Ik verdiende hun respect door mijn daden, niet door mijn woorden”, zegt ze.

Ze heeft dit parcours te danken aan een buitengewone mentale kracht. “Het moeilijkste was om vol te houden, fysiek en mentaal. Ik kon geen zwakte tonen. Elke test, elke missie was een uitdaging.”

Met haar 872 dagen missies belichaamt Fabienne een generatie militairen die hebben bewezen dat hoge eisen geen kwestie van geslacht zijn. Haar traject blijft collega’s inspireren die hun plaats willen vinden in de meest gedisciplineerde omgevingen.