De schepen zijn geladen, de helikopters zijn overgevlogen en het personeel is op weg naar hun respectievelijke eindbestemmingen. Operatie Fort To Port nadert haar sluitstuk. De ene Amerikaanse brigade kwam (deploy), de andere vertrok weer (redeploy). Wie de afgelopen maanden in de buurt van de kazerne van Koksijde of de haven van Zeebrugge passeerde, zag ze letterlijk vliegen: Black Hawks, Apaches en Chinooks.

De militaire logistieke keten van de 1st Cavalry Division Combat Aviation Brigade en de 1st Infantry Division Combat Aviation Brigade passeerde door België, en dat had zo zijn redenen. Door de handen in elkaar te slaan met NAVO-partnerlanden geven de Verenigde Staten het vertrouwen om deze samenwerkingen voort te zetten. Op de luchtmachtbasis van Koksijde verrees zelfs een klein dorp voor het Amerikaans personeel, een Intermediate Staging Base.

Eigen toegangspoort

In een vorig artikel (Beldefnews | “Met Fort To Port tonen de Verenigde Staten hun solidariteit met België”) kon je al lezen dat de Amerikanen de samenwerking met de diensten van Defensie, waaronder het provinciecommando West-Vlaanderen en de luchtmachtbasis van Koksijde, op prijs stellen.

Ondanks de doortocht van tientallen gevechtshelikopters en honderden militairen bleef de impact op de dagelijkse werking in Koksijde minimaal: “Ze hadden zelfs een eigen toegangspoort”, aldus basiscommandant Luitenant-kolonel vlieger Reza Vandenbroucke. “Vooral onze luchtverkeersleiders kregen meer werk op de plank door de komst van de gevechtshelikopters, maar onze dagelijkse werking kwam nooit in het gedrang.”

Unieke troeven

Dat juist de vliegbasis van Koksijde de Amerikanen en hun helikopters mocht ontvangen, is geen toeval. “Het is de eerste keer dat Fort To Port via ons verliep, maar onze kazerne biedt enkele troeven die andere locaties niet bezitten”, verduidelijkt Luitenant-kolonel Vandenbroucke. “Onze kazerne is 24/7 open, want we zijn betrokken bij de Search & Rescue-acties op zee en de Quick Reaction Alert (QRA) in het teken van de luchtruimbeveiliging van de Benelux.”

Naast flexibiliteit biedt Koksijde ook enorm veel ruimte om tientallen gevechtshelikopters tijdelijk te huisvesten. “En uiteraard hebben we ook de militaire mindset. De honderden Amerikanen die hier voet aan de grond zetten, zijn eveneens militairen. Zo heb je een goede verstandhouding tussen het eigen personeel en onze bezoekers.”

Goed bewaard geheim

De Black Hawks, Apaches en Chinooks kwamen aan land in de haven van Zeebrugge of vlogen over vanuit hun operatiegebied richting Koksijde. Het tweerichtingsverkeer zorgde voor een constante bedrijvigheid op de luchtmachtbasis. “Wanneer de helikopters uit de Verenigde Staten ontscheepten, werden ze rudimentair in elkaar gezet om vervolgens naar Koksijde over te vliegen.”

“Eenmaal op de basis nam het personeel de toestellen onder handen om ze gevechtsklaar te krijgen. Van hieruit vlogen ze dan in kleine groepjes naar hun respectievelijke eindbestemmingen.” Voor de helikopters die terug naar het Amerikaanse vasteland trokken, werkte de beweging in omgekeerde richting.

Exacte cijfers van dergelijke logistieke operaties zijn een goed bewaard geheim, maar in termen van gevechtshelikopters spreken we van zestig toestellen bij de deploy en tachtig bij de redeploy.