Het Special Operations Regiment (SO Regt) traint van 28 oktober tot 18 november in het Amerikaanse Blythe, op de grens tussen Californië en Arizona. De focus ligt op het uitvoeren van opdrachten vanuit de derde dimensie, het luchtruim. Operatoren worden voornamelijk ingezet via militaire vrije val op zeer grote hoogte. Dropploegen voeren eveneens op deze hoogte luchtbevoorrading uit.

Parachutes in een uitgestrekt woestijnlandschap, desolate palmbomen en een imposante A400M die over de startbaan taxiet: het zijn de ingrediënten voor de oefening Eager Eagle van het SO Regt. Hier oefenen de militairen een van hun grootste specialiteiten: op discrete wijze een doel te bereiken via de insertie van kleine ploegen via de lucht, op zeer grote hoogte.

Het Special Operations Regiment werkt hiervoor nauw samen met de 15e Wing, met één van haar A400M-transportvliegtuigen. De integratie tussen de verschillende eenheden is cruciaal voor het succes van dergelijke missies.

Minstens eenmaal per jaar traint het Special Operations Regiment in de Verenigde Staten. Afhankelijk van de periode en de mogelijke troeven wordt de trainingslocatie bepaald, zo ging het in het verleden al door in Yuma en Mississippi. Dit jaar werkt het SO Regt voor het eerst samen met een particulier bedrijf in een niet-militaire context op Blythe Airfield.

Kwalificaties

Commandant Stijn De Groof, organisator van de oefening, legt uit: “Een van de grote objectieven hier is de operatoren hun kwalificaties te laten behalen voor het springen op zeer grote hoogte, waarna ze vanaf de dropzone bepaalde acties kunnen uitvoeren, zoals een sabotageactie, het bevrijden van gijzelaars of het redden van een piloot.” Dit is de enige gelegenheid van het jaar om de militaire vrije val tactisch te trainen.

Luchtruim, weer en opportuniteiten

De locatie is om verschillende redenen het perfecte trainingsdecor. “Het luchtruim in Europa is verzadigd, terwijl we hier tot 25.000 voet (ruim 7,5 km hoogte, nvdr.) kunnen gaan. Daarnaast hebben de operatoren een enorm trainingsgebied van 50 tot 60 kilometer op de grond, met weinig beperkingen”, aldus de detachementscommandant.

Ook de goede weersomstandigheden en de kwaliteit van de infrastructuur zijn belangrijke troeven om de parachutisten te trainen wanneer dat hier niet mogelijk is. Specifieke technieken en procedures kunnen ook worden geoefend, zoals de bevoorrading via de lucht op zeer grote hoogte, landen op een onverharde landingsbaan, enz.

Doorgedreven reële training

De hoofdrolspelers in de oefening hebben elk een eigen Tactical Operations Center en scenaristen om een missie in al haar facetten (full mission profile) te kunnen uitvoeren.

De 22 tactische dropzones van de regio maken training op ruw terrein, langs bergen, rivieren en valleien mogelijk. En het ruraal gebied vergemakkelijkt de integratie van nieuwe objectieven. “Er komt heel veel kijken bij de voorbereiding van dergelijke complexe operaties. De individuele vaardigheden staan hier centraal. Daarom dient een operator zowel cognitief als fysiek zeer sterk te zijn”, legt de commandant uit.

En de risico’s? Die zijn steeds reëel, zoals blijkt uit een herdenkingsmoment in Yuma, ter nagedachtenis aan een collega van de Special Forces Group die stierf tijdens een oefening in 2018.

Partnerlanden zij aan zij

Met de deelname van militairen uit de Verenigde Staten en Nederland is de integratie van internationale partners een belangrijk onderdeel van de oefening: “Momenteel kunnen we een Amerikaanse ploeg integreren in een van onze detachementen, waardoor we alle technieken en procedures kunnen uitwisselen en van elkaar kunnen leren. België zal in de toekomst vaak moeten samenwerken met partnerlanden. Door deze samenwerking zal dit tot op het laagste niveau vlot verlopen”, besluit commandant De Groof.