Aan het begin van de lente volgden we een groep van negentien militairen in de bossen van Marche-en-Famenne voor de eerste fase van hun survivaltraining. Wie zijn ze? Vliegeniersleden van de Lucht- en Ruimtecomponent en enkele “bijzondere profielen” die uit hoofde van hun functie waarschijnlijk alleen en geïsoleerd op de grond terechtkomen na een crash, een hinderlaag of een ongeluk. De militairen  leren gevaren te herkennen en zich te redden, ongeacht de omstandigheden.

“De survivalcursussen zijn ontworpen voor mensen die het risico lopen geïsoleerd te raken”, legt Sergeant Adeline, instructeur, uit. “Alle militairen hebben ervaring op het terrein, maar survival is voor meer specifieke profielen,” vertelt ze.

Honderd uur te gaan

Op de eerste dag van de cursus leren de deelnemers dat hun middagbroodje hun laatste echte maaltijd zal zijn tot het einde van de week. Het gaat om toekomstige piloten, load masters (verantwoordelijk voor de balans van het vliegtuig), leden van het Air Mobile Protection Team (verantwoordelijk voor de veiligheid op de grond en tijdens het boarden), en leden van gespecialiseerde eenheden met een inlichtingen- of psychologisch profiel.

In hun opdrachtkledij en een eenvoudige jas zullen ze de komende honderd uur in de natuur op zoek gaan naar manieren om zichzelf te beschermen en te beschutten, gehydrateerd te blijven en voedsel te vinden. “Ze krijgen een overlevingspakket en mogen een extra paar sokken houden”, voegt Adeline toe.

Basic Recovery

Het doel van de week is duidelijk: leren omgaan met het onverwachte, met beperkte middelen. Ze oefenen in het signaleren van hun positie, zowel overdag als ’s nachts, zichzelf oriënteren, vuur maken, een schuilplaats bouwen, water filteren en zich voeden met wat ze kunnen vinden.

De introductie verloopt geleidelijk. De stagiairs beginnen met een zeil als schuilplaats dat vervolgens wordt vervangen door een parachute, alsof ze zich in een noodsituatie hebben uitgeworpen. Tot slot bouwen ze natuurlijke schuilplaatsen”, voegt Adeline toe. Een andere instructeur benadrukt: “De twee belangrijkste elementen in het overlevingspakket zijn de vuursteen en het zakmes. Vuur dient zowel om je warm te houden als om het water te zuiveren.”

En daarna?

De training stopt daar niet. In de komende maanden worden de kandidaten geconfronteerd met andere overlevingsscenario’s na een crash, een eject tijdens een vlucht of een schipbreuk, en hoe ze signalen kunnen doorgeven om door een helikopter gered te worden.

Ze eindigen met een bijzonder netelige module: Conduct after Capture. In geval van gevangenschap of gijzeling moeten ze leren weerstand te bieden aan uitbuitingspogingen, hun kalmte bewaren en een manier vinden om hun land te waarschuwen voor een mogelijke extractie.

De SERE School?

De trainingen worden gegeven door de SERE School – Survival, Evasion, Resistance, Extraction – de enige gecertificeerde overlevingsschool in België. “Om hier instructeur te worden, moet je gepassioneerd zijn. Het is een echte roeping”, zegt Adjudant Patrick. “Je kunt je niet beperken tot de helft van de theorie. Het gaat om levens, niet om een cijfer op een nota.” De opleiding tot instructeur duurt twee tot drie jaar.

Omdat de niveaus vaststaan binnen de NAVO, is kennis van het Engels essentieel voor de instructeurs. “We ontvangen veel buitenlandse studenten, vooral uit Noorwegen, Nederland en Duitsland”, besluit Patrick.

Meer weten over de andere SERE-opleidingen? Lees meer op: Beldefnews |