Vanop een bloedhete tarmac in Jordanië stijgt een Belgische A400M op, klaar voor een humanitaire drop boven Gaza. Maar achter elk toestel dat ‘fit to fly’ verklaard wordt, zit een team van onmisbare specialisten. Eerste sergeant Thomas, maintenance coordinator, waakt met een technische ploeg over de gezondheid van het vliegtuig, van neuswiel tot softwarelogboek.

Thomas begon zijn carrière als technieker op het C-130-vrachtvliegtuig. Vandaag coördineert hij het onderhoud en de inzetbaarheid van de Belgische A400M tijdens de humanitaire operatie Cerulean Skies 2.

“Het is onze taak om te zorgen dat het vliegtuig luchtwaardig blijft, technisch én administratief”, zegt Thomas. “We plannen het onderhoud, volgen defecten op en zorgen dat alle controles correct uitgevoerd en afgetekend zijn. Alleen dan kan een toestel vertrekken.”

Een toestel selecteren onder druk

Voorafgaand aan deze operatie kreeg Thomas het telefoontje: “Kies het beste toestel dat we voor lange tijd kunnen inzetten.” Binnen 24 uur had hij alle technische gegevens geanalyseerd en een welbepaalde A400M voorgesteld om uit te sturen. “Die stond praktisch klaar. Kleine ingrepen, geen groot onderhoud: perfect voor deze opdracht.”

Die keuze kon hij maken met behulp van het Maintenance Data System (MDS), waarin alle technische statusinformatie, defecten en geplande werken van de A400M worden bijgehouden. “Op basis daarvan weten we of een toestel geschikt is voor een lange inzet in het buitenland”, legt Thomas uit.

Van pre- tot postflight

Elke dag begint vroeg. “Hier vertrekt de vroege shift om 5.30 u vanuit het logement richting basis”, vertelt hij. “De technici starten met de preflight inspectie, controleren alle systemen en tekenen daarna digitaal af in MDS. We laten niks aan het toeval over. Als alles klopt – op papier én in de praktijk – geven we de crew het sein dat het toestel klaar is voor vertrek.”

Tijdens de vlucht bereiden ze al de opvolging voor: materiaal klaarzetten, eventuele kleine herstellingen inplannen en klaarstaan voor terugkomst. Na de landing volgt een postflight inspectie, het toestel bijtanken en het opnieuw vrijgeven voor de volgende dag. “In die korte tijdspanne moet alles rond zijn. Er is geen marge voor fouten, zeker niet met een operatie als deze.”

Creatief in de woestijnzon

Aan een vliegtuig werken in een woestijnklimaat brengt extra uitdagingen mee. “We hebben hier geen hangar. Alles gebeurt buiten, in de volle zon met temperaturen die soms tegen de 40 graden aanlopen”, vertelt Thomas.

“We moeten creatief omgaan met de omstandigheden. Soms verschuiven we werk naar ’s nachts, of draaien we het toestel, zodat we in de schaduw kunnen werken. Airco aanzetten, extra water voorzien, even pauzeren als het nodig is: je houdt je ploeg draaiende door goed voor de mensen te zorgen.”

“We zijn hier allemaal met hetzelfde doel: het vliegtuig de lucht in krijgen en de hulppakketten in Gaza droppen.”