Gedurende tien dagen organiseerde de Britse vereniging Waterloo Uncovered een uniek initiatief op de boerderij van Mont-Saint-Jean, de historische locatie van het veldhospitaal van Wellington, waarin archeologie werd gecombineerd met therapie. Het project, dat liep van 3 tot 13 september, hielp bij de rehabilitatie van veteranen die leden aan posttraumatische stressstoornis (PTSS) door middel van de ontdekking van historische overblijfselen en psychologische ondersteuning. Een verslag.

Een internationaal team van veteranen, waaronder een Belg, neemt deel aan de opgravingen op de site van Waterloo. Deze vrijwilligers zijn niet zomaar toeschouwers van de geschiedenis; ze spelen een actieve rol bij het opgraven van de overblijfselen van de beroemde veldslag. Hierdoor kunnen ze bijdragen aan het behoud van het erfgoed, terwijl ze tegelijkertijd werken aan hun eigen herstel.

Adjudant-majoor Jan, die getuige was van grote gewelddaden tijdens zijn carrière, legt uit: “We worden begeleid door een team van psychologen. Zij helpen ons als het niet goed gaat en we behoefte hebben aan ondersteuning of isolatie.”

Een terugkeer naar het slagveld

Voor deze veteranen kan het paradoxaal lijken om terug te keren naar een slagveld, zelfs een historisch, maar het is ook een manier om weer grip op hun leven te krijgen. “Voor een keer kunnen we internationaal samenwerken zonder ons zorgen te maken over het moeten verbergen of het risico om doelwit te zijn”, zegt adjudant-majoor Jan. “Het is echt bevrijdend om samen te werken zonder angst voor een aanval.”

De activiteiten op de site herinneren aan bekende aspecten van het militaire leven, zoals discipline, kameraadschap en teamwork, terwijl ze tegelijkertijd een omgeving bieden die bevorderlijk is voor uitwisseling. “Werken met mensen die ook trauma’s hebben meegemaakt, creëert een ruimte waarin we over onderwerpen kunnen praten die we elders niet zouden kunnen bespreken”, voegt de Belgische veteraan toe.

Een emotioneel beladen project

Onder de tenten van Mont-Saint-Jean werken veteranen en burgers samen om fragmenten van de geschiedenis op te graven, maar ook om hun eigen wonden beter te begrijpen en te verzachten. Elke vondst, of het nu gaat om munitie of menselijke of dierlijke botten, weerklinkt in de persoonlijke ervaringen van de deelnemers. “We beginnen vanaf nul, zonder te weten wat we zullen ontdekken, en dat maakt de ervaring ongelooflijk”, legt de veteraan uit. Deze link tussen het verleden en de huidige realiteiten geeft de opgravingen van Waterloo een menselijke en therapeutische dimensie.

Door elementen uit het verleden nieuw leven in te blazen, biedt Waterloo Uncovered veteranen een unieke ruimte voor herstel, waar samenwerking en solidariteit centraal staan in de ervaring.