Op het voetbalveld staan België en Nederland steeds lijnrecht tegenover elkaar. Maar op het gebied van militaire samenwerkingen staan we meer en meer naast elkaar. Sinds 1999 slaan de Belgische en Nederlandse Defensie de handen in elkaar om een Joint Terminal Attack Controller, oftewel JTAC, op te leiden. Maar waar gaat het over?

Het ziet er in films allemaal spectaculair uit; gevechtsvliegtuigen die hun bommen droppen of een welgemikte beschieting uitvoeren met hun boordwapens. Wat je meestal niet ziet, zijn de eyes on the ground van die vliegtuigen. En dit is waar de JTAC om de hoek komt kijken.

“Een JTAC is een militair die de kennis heeft om de luchtsteun te integreren in het manoeuvre van de grondtroepen”, vertelt majoor Didier Loeman. In de dertien weken dat Nederlandse of Belgische leerlingen de JTAC-cursus volgen, zal een heleboel geleerd worden van de Majoor.

Belgische F-16’s en Marchetti

“We hebben een samenwerkingsakkoord met Nederland voor deze specifieke opleiding sinds 1999. Wij sturen geregeld onze Belgische studenten naar Nederland en maken gebruik van hun faciliteiten”, verklaart Loeman.

Daartegenover staat dat Defensie de cursus ondersteunt met lesgevers en luchtsteun. “Onze Belgische F16’s en de Marchetti vliegen tijdens de opleiding in steun van de cursus.”

Waddenzee…

Een van de Nederlandse faciliteiten is te vinden in het midden van de Waddenzee, op het pittoreske eiland Vlieland. Op het ene deel van het eiland kuier je rustig door de autoluwe straten, maar enkele kilometers verder vind je een gigantisch oefenterrein waar gevechtsvliegtuigen aanvallen uitvoeren op hun doelen.

“Hier gaan de leerlingen op een veilige manier de ogen van de piloot op het doel krijgen om het vervolgens aan te vallen. Deze enorme schietstand leent er zich toe om met laser- en met reële munitie te werken.”

… en de Belgische Ardennen

De Nederlanders hebben de simulator en het grote oefenterrein, maar ook in de Belgische Ardennen oefenen de leerlingen. “In België vind je meer uitdagend terrein, zoals het oefenterrein van Elsenborn. Daar trainen we met grondgebonden vuursteun, waaronder mortieren. Dat type terrein vind je enkel bij ons.”

De JTAC dient niet alleen als het oog van het vliegtuig, hij moet ook in alle dimensies kunnen werken om collaterale schade te voorkomen, wat altijd mogelijk is.

Gekruiste visies

De cursus duurt 13 weken en steunt op een kruisbestuiving tussen Nederlandse en Belgische kennis, infrastructuur en middelen.

“Je draagt veel verantwoordelijkheid als JTAC, het is een operationele functie en je brengt toegevoegde waarde aan het grondmanoeuvre,” besluit majoor Loeman.