Cindy De Meyer is moreel consulente en bevindt zich momenteel op missie in Amari (Estland) ter ondersteuning van het Belgisch detachement dat er ontplooid is. Ze praat er dagelijks met militairen over alles wat hen bezighoudt, niet alleen op de werkvloer maar ook privé. Ze vertelt ons haar beleving.

Het is een koude, maar hemelsblauwe dag geweest. Ik bevind me op de luchtmachtbasis te Amari in Estland. De leden van de missie enhanced Vigilance Activities (eVA), werden heel laat aan deze opdracht toegewezen, want de zending diende zich onverwacht en op relatief korte termijn aan.

Hoewel veel deelnemers een of meerdere zendingen achter de rug hebben, is dit niet evident. Ik denk aan de geliefden die in België zijn achtergebleven en die op korte tijd hun voorzieningen moesten treffen om deze periode te kunnen overbruggen. Financiële zaken regelen, afspraken maken voor de opvang van de kinderen en wanneer het kan nog een aantal kwaliteitsvolle momenten inlassen met diegenen die men graag ziet.

Ik kijk uit het venstertje van m’n container en bedenk dat het detachement weldra halfweg is. Het detachement heeft een relatief mooie zending, op groepsniveau althans. Maar ook nu worden we geconfronteerd met moeilijke thuissituaties. Inherent aan het leven is dat er nu en dan slecht nieuws komt van het thuisfront. Er gebeuren nu eenmaal dingen waar we geen controle over hebben en dat is in dit theater niet anders.

Als iemand waarvan je houdt naar het ziekenhuis moet, dan wil je er graag bijzijn. Zo vlug mogelijk, meegaan tot aan de deur, zien hoe het met hen gaat, hun hand vasthouden en bemoedigende woorden fluisteren. Als je iemand verliest die je graag ziet, dan kan de afstand zwaar doorwegen.

Het aanpakken van zorgen die op ons afkomen vergt in operaties vaak meer weerbaarheid en soepelheid. Je vertrouwde omgeving is er niet om raad en advies te vragen.

De nacht brengt niet minder gedachtestromen met zich mee. Ik bedenk dat het als militair ook niet gemakkelijk is om via de telefoon te communiceren over intense emoties. Op zulke momenten sta ik extra stil bij de ondersteunende rol die we als hulpverlener kunnen vervullen tijdens operaties. Dergelijke aandacht laat zich niet in protocollen vangen.

Tijdens operationele inzet liggen zingevingsvragen altijd op de loer. Relaties zijn een belangrijk onderdeel van het leven en dus is het niet verwonderlijk dat veel gesprekken niet alleen over de inhoud van de functie of de opdracht hier in Amari gaan, maar vaak gerelateerd zijn aan de relaties thuis. Het is dan ook goed dat leidinggevenden, ook hier, ruimte scheppen voor de zorg van die verschillende systemen.

De volgende dag doe ik m’n dagelijkse ronde. Deze keer spreken we over het doel dat we allen dienen en over 24 februari 2022, toen we bruusk wakker werden en vernamen dat Poetin in alle vroegte Oekraïne was binnengevallen.