Wanneer jonge mensen zich engageren om voor Defensie en hier meer bepaald bij de Marine te gaan werken, hebben ze vaak een bepaald beeld over hun toekomstige carrière. De Marine vraagt om een flexibele instelling en om een verlangen naar avontuur en het onbekende te hebben. Waar onze medewerkers vandaag ingezet worden, kon niemand voorspellen bij de inlijving.

Mohammed en Zoë zijn twee matrozen-detector die tewerkgesteld werden in het woonzorgcentrum Sint-Jozef in Gent. Van bij aanvang wisten ze dat dit geen gewone opdracht zou worden. Beiden zaten thuis na de afwerking van hun eerste fase van de vorming detector in het Nederlandse Den Helder toen ze opgebeld werden met de vraag of ze wilden meehelpen in een woonzorgcentrum. Onmiddellijk gingen Mohammed en Zoë in op deze vraag en na een korte briefing in Leopoldsburg trokken ze naar Gent.

Zoë vertelt over haar ervaringen binnen de cohort afdeling, bij bewoners met dementie. “Toen ik hier voor het eerst kwam overviel het me een beetje. Ik stond er ineens middenin,” vertelt ze. “Je diende een schort aan te doen en een spatscherm op te zetten. Alle mensen zaten geïsoleerd op hun kamer, afgesloten van de gang. Ik heb jammer genoeg afscheid moeten nemen van een aantal bewoners. Er staan nu ook heel veel kamers leeg. Momenteel zijn we gelukkig in de tweede dag na de afbouw van de cohortregeling. Nu zien we vooral herstel bij de mensen. Ze hebben er veel van afgezien. Ze zitten constant op hun kamer, weten niet goed wat er gebeurt en missen hun familie. Het is nu de tweede dag dat de maatregelen wat versoepelen. Er is ook eindelijk mogelijkheid tot bezoek. Het is echt al veel beter. Nu moeten we gewoon hopen dat er geen nieuwe golf komt.”

Zoë gaat verder. “Ik ben bij Defensie gekomen om te helpen waar het nodig is. Het was natuurlijk wel aanpassen. Ik kom van detector dus ik heb ook geen medische opleiding buiten EHBO, maar wat je niet kent, kan je natuurlijk leren.”

Mohammed diende dan weer drie weken op het tweede verdiep, waar er helaas ook enkele gevallen te betreuren vielen. Zijn taken lagen vooral bij een logistieke ondersteuning van de bewoners: opdienen, afwassen, ontsmetten en sociale interactie met de bewoners. Voor dit laatste had Mohammed een grote aanleg, door zijn ruime talenkennis was hij de lieveling bij de Spaans- en Franstalige bewoners van het verdiep.

Bakkers aan boord Brian en Ludovic staken ook hun handen uit de mouwen in een woonzorgcentra. “Normaal was het voorzien dat we maar zeven dagen ingezet zouden worden, maar op het einde van die termijn hebben we zelf voorgesteld om verder te werken indien men er nood aan zou hebben. Ons verzoek werd gelukkig ingewilligd en men besliste om onze inzet met nog eens vijf dagen te verlengen. Dit past totaal in onze instelling We hebben ons dan ook vrijwillig aangeboden. Toen we de aanvraag kregen van Zeebrugge hebben we dit meteen geaccepteerd omdat het ons in staat stelt om een bijdrage te leveren aan de maatschappij, ook als dit inhoudt dat we buiten Defensie dienen te werken.”

“De directeur en het personeel zijn hier zelfs zo tevreden dat ze ons een flexi job aangeboden hebben. Tijdens onze vrije tijd kunnen we hier als versterking als kok in de keuken aan de slag.”

Lees meer getuigenissen van ons marinepersoneel op de Facebook van de Marine.