Van 4 tot 15 juli vond in kamp Lagland, in Aarlen, het zomerkamp voor de militaire artsen in opleiding aan de Koninklijke Militaire School (KMS) plaats. Het proefstuk van het kamp was de vier dagen durende, erg realistische Field Training Exercise (FTX) waar de theorie omgezet werd in de praktijk. Het oefenkamp werd georganiseerd en in goede banen geleid door het 14^e Medisch Bataljon.

Net een zware examenperiode achter de rug, brengen de militaire student-artsen van de KMS twee weken door op het terrein in Aarlen. Voor vele jonge studenten is het de eerste keer dat ze deelnemen aan dit medisch zomerkamp. De focus ligt op die specifieke zaken waarmee artsen in ziekenhuizen weinig tot nooit mee in aanraking komen. Denk daarbij aan schotwonden of een slecht afgelopen parachutesprong.

Het slotstuk van het kamp was de vier dagen durende FTX. De oefening bootste een realistische situatie in operatiegebied na: twee hulpposten of Role 1 met telkens twee ambulances werden opgezet op enkele kilometers van elkaar. Daar geeft een arts eerste hulp en trieert, reanimeert en stabiliseert hij of zij de patiënt voor verdere evacuatie naar een veldhospitaal. Beide Role 1 staan in verbinding met de Patient Evacuation Coordination Cell (PECC). Wanneer er zich incidenten voordoen op het terrein, coördineert de PECC met de Role 1 en worden de ambulances uitgestuurd voor een MEDEVAC (medische evacuatie).

“Iedereen die kan lopen: loop naar mij!”

Tijdens de FTX werden de studenten continu met verschillende incidenten en pathologieën geconfronteerd. Niet alleen zware ongevallen zoals een doorboorde schouder, schotwonden of amputaties, maar ook patiënten met een posttraumatisch stressstoornis of uitdroging kwamen voorbij op de Role 1. Tweemaal kregen ze te maken met een MASCAL-situatie. MASCAL oftewel ‘mass casualty’ geldt wanneer het aanwezige medische personeel niet toereikend is voor het aantal slachtoffers. Een MASCAL vraagt erg veel van een arts: zowel medische skills en kennis, alsook leiderschapskwaliteiten en stressbeheer. Patiënten moeten zo snel mogelijk getrieerd worden volgens dringendheid zodat er zoveel mogelijk overlevingskans is voor zoveel mogelijk slachtoffers. “Iedereen die kan lopen: loop naar mij!”, wordt er geroepen bij het uitstappen uit de ambulance. Wie reageert, krijgt een 3 op de arm. 1 is voor de spoedgevallen en wie een 2 krijgt, kan niet lopen, maar het blijkbaar toch iets langer volhouden. Een 4 zal het helaas niet meer halen.

Het twintigtal studenten werd gedurende twee weken intensief begeleid en ondersteund door de medici van het 14^e Medisch Bataljon die telkens voor erg realistische scenario’s zorgden. Samen met twee grimeurs van het Operationeel Commando van de Medische Component (COMOPSMED) werden de patiënten tot echte horroracteurs omgetoverd. “We worden hier erg goed gecoacht en krijgen na elk scenario feedback van de ervaren artsen,” vertelt een leerling-arts. “En ook wij leren bij. Door les te geven aan de studenten, maar ook door samen te werken met de meer ervaren artsen, kunnen ook wij groeien in onze didactische aanpak,” vult sergeant te Rijdt, scenariobedenker van de incidenten, aan.

De medische steuneenheden zijn erg belangrijk voor Defensie. Zij houden onze militairen, zowel in binnen- als buitenland, fysiek en mentaal operationeel. Met dit zomerkamp doen onze militaire artsen in opleiding ook ervaring op buiten de grenzen van hun meer vertrouwde ziekenhuis. De toekomst is dus verzekerd.