Het uitgestrekte oefenterrein in Pabrade, Litouwen, was een test voor de militaire kracht van zo’n 1.200 militairen en meer dan 100 voertuigen afkomstig van zes NAVO-bondgenoten. Van 13 september tot 1 oktober voerden ze samen een live fire exercise uit onder de hoed van de multinationale enhanced Forward Presence Battlegroup Litouwen (eFP BG LTU), die er bijdraagt aan de versterking van de NAVO-oostflanken. We volgen Geraldo, een 24-jarige Minimi-schutter bij het Bataljon 12/13 Linie (12/13 Li), die deelnam aan zijn eerste oefening op compagnieniveau.

“Het weegt een hele hoop hoor!” En plots sta ik met een Minimi (mini-mitrailleuse of licht machinegeweer) MK3 in mijn handen. Een helm, platen, laders, munitie en de hele poespas én dat zware wapen erbij: zo een langer durende oefening moet wel in de kleren blijven hangen.

“We doen erg veel aan sport om fysiek in topconditie te blijven en al het gewicht te kunnen dragen. We oefenen ook vaak tactische scenario’s, uiteraard met al ons materiaal. Het wordt uiteindelijk een gewoonte.” Terwijl ik Geraldo de hele dag volgde met mijn camera, besef ik nu pas dat zijn vlotheid bij het manoeuvreren in hoog gras, tussen bomen of op zand niet vanzelfsprekend is.

Als Minimi-schutter levert Geraldo de extra vuurkracht die zijn collega-infanteristen nodig hebben om zich vrijer te kunnen bewegen. Elk peloton heeft vier zulke schutters. “Ik ben altijd fier wanneer mijn peloton beroep op me doet en ik ze kan ondersteunen in hun acties.”

Een reusachtige gevechtspuzzel

Geraldo werkt op zijn eigen niveau en maakt deel uit van een reusachtige ‘gevechtspuzzel’. “Het was voor mij een heel nieuwe ervaring om zo’n oefening op compagnieniveau mee te maken”, zegt hij. Wij kwamen eerst in actie, dan de genie, wat verderop de mortieren, en tenslotte wij weer. Ik heb vooral geleerd dat ik meer initiatief moet nemen om een juiste positie in te nemen. Daar ga ik aan werken tijdens de komende oefeningen.”

En deze geweldige puzzel werd in goede banen geleid door kapitein Coppola (12/13 Li). Als detachementscommandant van de Belgische troepen in Litouwen leidt hij zijn compagnie die, samen met andere NAVO-bondgenoten, de live-fire oefening Rising Bull uitvoerde. Hij heeft niet alleen drie infanteriepelotons (Bataljon 12/13 Li) onder zijn vleugels, maar ook een peloton gevechtsgenie (4de Bataljon Genie) en een peloton mortieren (Bataljon Artillerie), die wat verderop vuursteun boden. Daarnaast moest hij nog schakelen met de medische en logistieke steun, het fire support team en met de specialisten in communicatie- en informatiesystemen. En dan is er nog de samenwerking met de Litouwse strijdkrachten, die het oefenterrein beheren.

Voor iemand zoals ik, die niet uit de infanterie komt, is het net een grote puzzel die in een beperkte tijd in elkaar moet worden gezet. Infanteristen te voet, een Leopard II tank die een doorgang maakt voor de grote gepantserde Dingo’s, de gevechtsgenie die met ladders aandraaft om de infanteristen de heuvel op te helpen, even verderop .50 machinegeweren die luid knallen, uiteindelijk 120 mm mortieren die de lucht doorklieven.

The bull has risen

Luitenant-kolonel Zuur, vice-commandant van de battlegroup, sluit de oefening positief af. “Alle naties boekten vooruitgang tijdens de oefening. We bemerkten onderling veel overeenkomsten en identificeerden groeikansen. Bovendien biedt het oefenterrein in Pabrade de beste omstandigheden om onze gevechtsprocedures verder te optimaliseren. Persoonlijk was ik vooral onder de indruk van hoe artillerie- en geniesteun zich geïntegreerd hebben in het grotere verhaal.”

De enhanced Forward Presence Battlegroup Litouwen staat momenteel aan het begin van de oefening Iron Wolf, waarbij het op bataljonsniveau zal werken en deze keer nauw zal samenwerken met de Litouwse strijdkrachten. “We trainen veel en herhalen geregeld onze kennis,” sluit Geraldo af. “Ik wil me blijven verbeteren.” En of hij zichzelf nog lang in deze functie ziet? “Mijn MK3 is zoals mijn vriendin. Ze blijft bij mij”, sluit hij lachend af.

Het huidige Belgisch detachement, onder leiding van kapitein Coppola, blijft in Litouwen tot begin 2024. Als deel van de NAVO Forward Land Forces dragen onze Belgische militairen bij tot het verzekeren van de stabiliteit van de oostflank van de NAVO. Ze doen dat samen met hun bondgenoten uit Duitsland, Luxemburg, Nederland, Noorwegen en Tsjechië.