English version below

De Ministerraad heeft onlangs haar goedkeuring gegeven voor de levering van een aanzienlijk nieuw militair en humanitair steunpakket voor Oekraïne, haar bevolking en haar strijdkrachten. Deze beslissing bestendigt het Belgisch en internationaal beleid met als doel « Oekraïne te steunen zolang dit nodig is ».  Sinds het begin van het conflict werden er beslissingen genomen om zo snel mogelijk militair materieel –  al dan niet lethaal – en logistieke ondersteuning, zoals brandstof, te leveren. Sinds één jaar, van week tot week, van maand tot maand, groeit systematisch de lijst van geleverd materiaal. Hier komt nog eens bij dat verschillende van onze militaire collega’s training en onderricht geven aan Oekraïense militairen. Gezien de recente ontwikkelingen op het terrein dienen we te beseffen dat we deze inspanning moeten volhouden.

De impact van dit conflict is voor Defensie voelbaar op verschillende niveaus, onder verschillende vormen en op vele diensten en eenheden. Zoals zo vaak in crisissituaties kunnen we terugvallen op goed geoliede processen en mechanismen die ervoor zorgen dat we ons snel aan nieuwe situaties kunnen aanpassen. Onze dagdagelijkse taken worden omgegooid door activiteiten die snel moeten worden ingepland, gecoördineerd en uitgevoerd. Gelukkig hebben we de gewoonte om met onvoorziene omstandigheden om te gaan! Dit zit in het DNA van onze organisatie. Het leveren van materieel brengt een hele logistieke en administratieve keten op gang, waarbij elke schakel belangrijk is. Verschillende personeelsleden, zowel burgers als militairen, dragen bij tot deze gezamenlijke inspanning: van materieelbeheerder tot gebruiker, via de werkplaats voor het onderhoud of de opslag, tot de voorbereiding en de planning van het vervoer over de weg, per spoor of via de lucht, inclusief het administratief beheer en de douaneformaliteiten. Synchronisatie tussen de operationele en ondersteunende eenheden is hierbij cruciaal. Daarnaast brengt de opleiding van Oekraïense militairen haar eigen uitdagingen met zich mee, aangezien het niet alleen gaat om het opleiden van soldaten in bepaalde specialiteiten, maar ook om het uitrusten ervan. Anderzijds kunnen wij ook iets leren van hun ervaringen, meegebracht van het slagveld.

Dit conflict beïnvloedt ook onze eigen staat van paraatheid, onze readiness. De budgettaire injectie van één miljard euro waarmee in februari 2022 werd ingestemd om onze paraatheid te verbeteren, was een hoognodige verademing. Deze beslissing volgde na het debat in het kader van de actualisatie van de Strategische Visie met betrekking tot het niveau van onze munitievoorraden en de staat van onze gevechtsvoertuigen. Een jaar geleden was het ondenkbaar om uit de voorraad van bepaalde soorten munitie te putten waarvan we sowieso al niet genoeg hadden volgens onze eigen behoeften en de door de NAVO vastgestelde normen. Bijna een jaar later putten wij wel uit die nog steeds geringe voorraden aan missielen en munitie. Dit gaat uiteraard ten koste van onze eigen paraatheid, maar wel goed wetende dat we die leveringen compenseren in de komende maanden en jaren met reeds bestelde munitie in het kader van het Readiness-plan.

Sommige mensen binnen onze organisatie hebben waarschijnlijk vragen over de opportuniteit of relevantie van deze beslissingen. Dat is begrijpelijk. In een internationale context waarin de urgentie van leveringen van steeds zwaarder militair materieel voorop staat en waarin de vrees voor escalatie van het conflict bij sommigen bestaat, is het van belang om dit juist te kaderen. Zonder in te gaan op te lange (geo)strategische beschouwingen, is het goed om op te merken dat geen van beide partijen in dit conflict momenteel in staat is om de door hen vastgelegde eindobjectieven te bereiken. Tijdens de huidige “operationele pauze” – die er niet echt een is – zijn beide strijdende partijen verwikkeld in een soort race tegen de tijd om te mobiliseren, zich te versterken, zich opnieuw uit te rusten en te hergroeperen. Enerzijds wil Oekraïne de toekomstige aanvallen kunnen indammen en hoopt het om op termijn haar grondgebied te heroveren. Anderzijds wil Rusland haar offensief en de verovering zo snel mogelijk hervatten.  Deze hoogdringendheid wordt aan beide zijden gevoeld en de uitkomst van de huidige fase van het conflict zal belangrijke gevolgen hebben voor de veiligheid en stabiliteit van ons continent. Het is in ons eigen belang dat het conflict de goede kant uit gaat.

Wij steunen Oekraïne omdat haar eindobjectief –  het herstel van de integriteit van haar grondgebied – legitiem is volgens de internationale rechtsorde. Omdat we dit zelf hebben meegemaakt in een niet zo ver verleden, is het een verhaal dat we allemaal herkennen. In artikel 1 van haar Handvest hebben de Verenigde Naties zich ten doel gesteld om “de internationale vrede en veiligheid te handhaven en daartoe daden van agressie en bedreigingen van de vrede te voorkomen of op te heffen”. Oekraïne is inderdaad het slachtoffer geworden van een niet-uitgelokte en ongerechtvaardigde daad van agressie en bovendien door een permanent lid van de VN-Veiligheidsraad. Het bovenstaand basisprincipe alleen al rechtvaardigt de operaties uitgevoerd door Oekraïne. Zij verdedigt niet enkel haar grondgebied, maar ook haar fundamentele waarden, vrijheden en belangen. De Oekraïners tonen zich bereid om immense offers te brengen opdat ze de vrijheid krijgen om hun leiders democratisch te kiezen, hun eigen politieke keuzes te maken en de vrijheid van meningsuiting te hebben.

De meeste conflicten werden beëindigd door onderhandelingen of met een of andere vorm van onderling akkoord tussen de strijdende partijen. Op het meest geschikte ogenblik zal Oekraïne gesprekken of onderhandelingen willen of moeten aangaan. Hiervoor heeft ze goede kaarten nodig, met andere woorden de best mogelijke uitgangspositie op het terrein. Actueel rekenen de Oekraïense strijdkrachten op de beloofde westerse capaciteiten die zij menen nodig te hebben om hun tegenoffensief uit te voeren. Oekraïne wordt in haar redenering gevolgd door een zeer groot deel van onze partners, soms na bittere politieke of diplomatieke discussies. Onze belangen zijn dezelfde als die van de Oekraïners.  Het zijn onze waarden, onze levenswijze, onze vrijheden die op het spel staan. Het is een zaak van vitaal belang. Om die redenen moeten wij ermee instemmen dat we onze eigen voertuigen afstaan nog voordat nieuwe voertuigen later dit jaar worden geleverd. Het is daarom dat wij ermee moeten instemmen nog meer munitie te leveren en verdere toegevingen te doen op onze eigen paraatheid. We moeten de steun voor Oekraïne zien als een intrinsiek onderdeel van ons dagelijkse leven. Het maakt deel uit van de verandering van mentaliteit, van geest en, in ruimere zin van cultuur, waartoe de gebeurtenissen ons dwingen.  We zijn in een wereld beland waar “collectieve verdediging” terug de overhand heeft genomen, laat ons daar bewust van worden.

Naast dit alles, zullen wij ook B-FAST steunen met haar humanitaire operatie in Turkije. Een bijkomende crisis die onvermijdelijk onze dagelijkse werking verstoort, maar die ons in staat stelt onze knowhow en onze toegevoegde waarde te demonstreren.

Why we must continue to support Ukraine…

February 13, 2023

The Council of Ministers recently approved the delivery of a substantial new package of military and humanitarian equipment in support of Ukraine, its people and the Armed Forces of Ukraine. This decision is in line with the Belgian and international policy which aims to “support Ukraine for as long as necessary”. From the start of the conflict, decisions were made to urgently deliver military equipment – lethal or non-lethal – and provide other logistical services, such as for example fuel. For the past year, from week to week, from month to month, the list of equipment delivered has systematically become longer. In addition, some of our military colleagues provide training of Ukrainian soldiers. Following the latest developments in the theatre of operations, we must all understand that we will have to hold out over time.

The impact of this conflict on (Belgian) Defence is very real and affects in different ways our services and units at all levels. As in many crises, we can rely on well-established processes and mechanisms that allow us to adapt quickly to new situations. Our day-to-day work is being “jostled” by actions to be planned, coordinated and carried out very urgently. Fortunately, we are used to managing contingencies! It is in the DNA of our organization. In this case, the deliveries of equipment trigger a whole logistical and administrative chain where each “link” is important. A multitude of military and civilian defence personnel contributes to this common effort, from the equipment manager to the user, including the equipment maintenance or preservation workshop, transport preparation, road transport planning, rail or air, administrative and customs management. Synchronization between operational and support departments is crucial in this process. The training of Ukrainian soldiers also brings its share of challenges since it is not only a question of training soldiers in certain specialties, they also have to be equipped. In return, we must value the battlefield experience that the Ukrainians bring to us.

This conflict also affects our own readiness. The financial injection of one billion euros decided in February 2022 with a view to improving our level of preparedness represented a necessary breath of fresh air. This decision followed the debate in the context of updating the Strategic Vision in relation to the level of our ammunition stocks and the state of our combat vehicles. A year ago, having to draw on the stock of certain ammunition available in quantities well below our needs and the standards laid down by NATO, was at least counter intuitive. Almost one year later, we repeat this manoeuvre and draw on already very low stocks of missiles and ammunition. Of course, at the expense of our state of readiness but with the prospect of compensating for these deliveries in a few months or in a few years due to the munitions ordered under the Readiness plan.

Some within our organization probably have questions about the appropriateness or relevance of these decisions. It’s understandable. In an international context where the urgency of deliveries of increasingly heavy military equipment is recognized and where the apprehension of an escalation of the conflict is put forward by some more reluctant, it is important to explain. Without embarking on long (geo)strategic considerations, it should be noted that neither of the two parties in this conflict is currently able to achieve the objectives it has set for itself. During the current “operational pause” – which is not really one – the warring parties are engaged in a kind of race against time to mobilize, reinforce, re-equip and recondition themselves. On the one hand, Ukraine, which wants to be able to contain future attacks and hopes to eventually reconquer its territory, and, on the other, Russia, which wants to resume its offensive and its conquest as quickly as possible. The urgency is felt on both sides, and the outcome of this phase of the conflict will have important consequences for the security and stability of our continent. It is in our interest that the coin falls on the right side.

We support Ukraine because its goal – to restore the integrity of its territory – is legitimate under international law and order. Having experienced it in our country in the past, it is a story that we all recognize. In article 1 of its charter, the United Nations set itself the goal of “maintaining international peace and security and to this end to suppress any act of aggression or other breach of the peace”. Ukraine was indeed the victim of an act of aggression, unprovoked, unjustified, moreover by a permanent member of the United Nations Security Council. This basic principle alone justifies the operations carried out by Ukraine. It fights not only to defend its territory but also its fundamental values, its freedoms and its interests. It has declared itself ready to make immense sacrifices and to ask of its people to be able to have the freedom to democratically elect its leaders, the freedom of its political choices and the freedom to express themselves.

Most conflicts have ended with negotiations or some form of agreement between the belligerents. At the time when it deems appropriate, Ukraine will want or will have to start discussions or even negotiations and this, with the best cards in hand, meaning the best situation on the ground. Currently the Ukrainian armed forces are counting on the promised Western capabilities that they believe they need to carry out their counter-offensive. Ukraine is followed in its reasoning by a very large number of our partners all over the world. Sometimes, after bitter discussions, political or diplomatic. The interests of Ukraine are indeed ours. It is our values, our way of life, our liberties that are at stake. It is a matter of higher interest. It is for these reasons that we must agree to deliver our own vehicles even before the new ones are delivered, later this year. It is for these reasons too that we must accept to draw even deeper into our ammunition stocks and make concessions on our state of readiness. It is for these reasons that we must consider support for Ukraine as an intrinsic part of our daily lives. This is consistent with the change in mindset, state of mind and, more broadly, with the change in culture, which events are forcing us to adopt. We have fallen into a world where “collective defence” has taken over, let’s be aware of that.

And besides that, yes, we will also support B-FAST in the framework of its humanitarian operation in Turkey. One more “crisis” which inevitably turns our daily lives upside down, but which allows us to demonstrate all our know-how as well as our added value.